Mehmet Akif Ersoy

Vurulmuş tertemiz alnından, uzanmış yatıyor, bir hilâl uğruna yâ Rab, ne güneşler batıyor.

Mehmet Akif’e sormuşlar. Bu ülke ne zaman gelişir? Diye” O’da cevap vermiş; “Cuma Namazına gelen cemaat, Sabah Namazına da geldiği zaman.

Aldanma insanların samimiyetine, menfaatleri gelir her şeyden önce. Vaat etmeseydi Allah cenneti, O’na bile etmezlerdi secde.

Ağlarım, ağlatamam, hissederim, söyleyemem. Dili yok kalbimin ondan ne kadar bizarım.

Bu ezanlar ki şahadetleri dinin temeli, ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli.

24 saatten birini hakka vermeyen insan denilir mi?

MEDENİYET dediğin açmaksa bedeninin her yerini… Desene HAYVANLAR senden daha medeni.

Ya Rab, bu uğursuz gecenin yok mu sabahı? Mahşerde mi biçarelerin, yoksa felahı?

Şehamet dini, gayret dini, ancak Müslümanlıktır. Hakiki Müslümanlık en büyük kahramanlıktır.

Allah bu millete bir daha İstiklal Marşı yazdırtmasın.

Artık ikiyüzlüleri sevmeye başladım. Çünkü yaşadıkça yirmi yüzlü insanlar görmeye başladım

Âtiyi karanlık görerek azmi bırakmak, alçak bir ölüm varsa, emînim, budur ancak.

Bekayı hak tanıyan, sa’yi bir vazife bilir, Çalış, çalış ki beka sa’y olursa hak edilir.

Bir zamanlar biz de millet, hem nasıl milletmişiz. Gelmişiz dünyaya milliyet nedir öğretmişiz.

Eski dünya, yenidünya, bütün akvam-ı beşer kaynıyor kum gibi, tufan gibi, mahşer mahşer yedi iklimi cihanın duruyor karşısında, Ostralya ile beraber bakıyorsun: Kanada! Çehreler başka, lisanlar, deriler rengârenk; sade bir hadise var ortada: Vahşetler denk.

İnmemiştir Kur’an, bunu hakkıyla bilin, Ne mezarlıkta okunmak ne de fal bakmak için.

Bir dost meclisinde Mehmed Akif gayet hararetli bir şeyler anlatmaktadır. Sonradan görme zenginin biri bu meclise gelir selam verir ancak herkes Akif’i dinlediğinden kimse duymaz selamı ve almazlar dolayısıyla. Adam Akif’e sataşmak için. ooo Üstad ne sallıyon yine?” der. Akif istifini bozmadan: senin ne kadar iyi bir insan olduğunu sallıyorum.

İz bırakanlarla senin aranda basit bir fark var sadece. .Onlar ömür boyu gayret ediyorlar; Sen ömür boyu hayret ediyorsun.

Zulmü alkışlayamam, zalimi asla sevemem gelenin keyfi için geçmişe kalkıp sövemem.

Ne İbrettir Kızarmak Bilmeyen Çehren, Bırak Kardeşim Tahsili; Git Önce Edep, Hayâ Öğren.

Aslını gizleyemez insan, giydiği kaftanlarla. Bilmez ama kendini kandırır, söylediği yalanlarla!

Yumuşak huylu isem kim demiş uysal koyunum; kesilir belki ama çekmeye gelmez boynum.

Budur cihanda en beğendiğim meslek; sözün odun olsun hakikat olsun tek.

Sahipsiz vatanın batması haktır, sen sahip çıkarsan bu vatan batmayacaktır.

Bacımın örtüsü batmakta rezilin gözüne acırım tükürüğe billahi tükürsem yüzüne.

Adamın biri Akif’e yaklaşarak sorar: Affedersiniz, sizin için baytar diyorlar. Akif hiç istifini bozmadan cevap verir: Evet, yoksa bir yeriniz mi ağrıyordu?

Zannetme ki ecdadın asırlarca uyudu, nereden bulacaktın o zaman eldeki yurdu!

Hatırlar mısın? Doğduğun zaman, sen ağlardın gülerdi âlem. Öyle bir yaşam sür ki, mevtin sana hande olsun. Halka matem.

Ne irfandır veren ahlaka yükseklik ne vicdandır. Fazilet hissi insanlarda Allah korkusundandır.